Lang lang geleden, toen de Jerry Spinger show nog op tv was, wisten we veel minder over voedsel dan dat we dat nu weten. De Weight Watchers bestond 30 jaar en het gezondheidscentrum vertelde ons dat eten volgens “De schijf van vijf” fantastisch was. Good times…

Zelf at ik 2 geroosterde witte boterhammen in de ochtend met hetzelfde beleg voor ongeveer drie maanden om vervolgens daarna een ander beleg te kiezen voor de volgende drie maanden. In de middag at ik met moeite een derde boterham, doorgespoeld met een beker Cola en s’ avonds at ik alles zo langzaam dat mijn eten bij de vijfde hap koud was. You get the picture, me and food… mwa.

Ik heb lang gedacht dat eten moest omdat mijn ouders het zeiden. Ik heb heel lang niet de link gelegd tussen een sterk, gezond lichaam en gezond eten. Super jammer natuurlijk, aangezien de meeste ziektes door ons eetpatroon worden veroorzaakt. Maar ook dit heb ik niet als kind geleerd. Ik leerde dat als je ziek was, je naar een dokter ging die je een pil voorschrijft zodat je beter wordt. En wat ik ook niet wist, is dat medicijnen negen van de tien keer slechte neveneffecten hebben op de rest van je lichaam. What the fuck jongens.

Door de hoeveelheid medicijnen die ik als kind binnen heb gekregen, werden mijn tanden behoorlijk broos. Met andere woorden, ik had regelmatig een gaat dat gevuld moest worden. Oké, de dagelijkse dosis Cola hielp ook niet mee, maar niemand hield me tegen. Er werd hooguit gezegd, “Cola is niet goed voor je tanden”. Prima, Cola is niet goed voor mijn tanden. Maar waarom is Cola niet goed voor mijn tanden? Als iemand me dat had verteld, dan had ik misschien eerder geluisterd. Maar goed, wat ik vooral door mijn tandartsbezoeken leerde, is dat ik een goede tandverzekering moest afsluiten.

The issue

Opgesomd begon ik, toen ik begin twintig was, met het idee dat eten er gewoon bij hoorde, dat als je ziek bent je een pil slikt en als je langdurig last ergens van blijft houden, je een goede verzekering neemt. Crazy! Wat ik ook niet wist en voor mij een super belangrijke twist in mijn leven heeft gegeven, is wat voor impact het soort eten op je heeft. Dat als je veel brood en pasta eet, jij jezelf anders voelt dan wanneer je soep en groente eet. Dat klinkt misschien voor jullie logisch, maar denk er eens over na. Voel jij voordat je iets in je mond steekt of jouw lichaam daar blij van wordt? Ik veel te vaak nog niet hoor. Ik zou mijzelf ook nog wat vaker de vraag moeten stellen, “Heb ik dit nodig of heb ik hier gewoon zin in”. Met andere woorden, heeft mijn lichaam nood aan dit voedsel of heeft mijn brein gewoon zin in dit voedsel.

De oplossing

Omdat ik weet dat ik ook maar een mens ben en niet altijd zin heb om elke seconde van de dag mezelf bewust te maken van mijn eetproces (misschien komt dat binnenkort nog wel) heb ik een paar jaar geleden een trucje bedacht. Waar ik namelijk wel heel goed in ben, is klakkeloos nadoen. Iemand vertelt me hoe het moet en ik doe het na. Dus leek het mij een goed idee om te starten met het boek van The Green Happiness. Dit boek werd geschreven door twee Nederlandse diëtisten die enorm veel kritiek hebben gekregen op hun uitspraken over voeding. Zelf vond ik het super handig, aangezien dit het eerste kookboek was wat ik ooit in mijn handen kreeg, waar je gewoon een hele boodschappenlijst per week wordt voorgekauwd. Ideaal.

Het resultaat

Ik geloof dat het 50 dagen vegan gerechten bevat, wat lang genoeg was om mezelf eens uit te dagen vegan te gaan eten. Tot mijn verbazing gebeurde er na twee weken al een hoop goeie dingen door deze eet aanpassing. Ik had helemaal geen honger, ondanks dat ik de hele dag groente en fruit at in plaats van brood en vlees. Sterker nog, ik kreeg de porties vaak niet eens op. Ik hield veel meer tijd over voor andere dingen, omdat ik niet piekerde over wat ik moest gaan eten en het eten vaak al voorbereidde voor de hele week. Op zondag haalde ik dan alles in huis en twee uur later was alles geprept. Wat een fucking uitkomst jongens. En, wat ook duidelijk zichtbaar werd, is dat ik vet aan het verliezen was. De voor en na foto was toch wel een verschilletje. Maar wat voor mij het allerfijnste was, is dat ik mij lichamelijk sterk, gezond en energetisch voelde. Normaal voelde ik mij drie keer per dag in een after dinner dip belanden, die veel te lang duurde zodat ik mij vervolgens als een zak aardappelen uit een stoel moest hijsen.

Het echte resultaat

Na een tijdje ben je die gerechten wel zat natuurlijk, maar inmiddels zijn er genoeg kookboeken op de markt die hele boodschappenlijsten toevoegen. Wat ik zelf echt super vind van deze toepassing, is dat mijn food mindset langzaam is aangepast. Ik kies uit mijzelf sneller de gezondere opties omdat het freaking lekker is. Natuurlijk eet ik ook nog wel eens een frietje, maar dat gaat het niet om. De deal is dat ik mijn brein opnieuw heb geprogrammeerd, waardoor ik nu zelf met al mijn kennis, andere keuzes maak dan 10 jaar geleden. Keuzes die eraan bijdragen dat ik mij gelukkig en gezond voel. En vooral dat ik niet op mijn zestigste kapot ben. Oh dat lijkt me zo shitty, als je weet dat je het anders had kunnen doen, maar je uit onkunde en niet-willen jezelf gewoon kapot hebt gegeten. Brrr, rillingen op mijn rug.

Oké, dus mijn conclusie is, breid je kennis uit, doe onderzoek en kies een kookboek met boodschappenlijst waarvan jij voelt dat het bij je past. Koop alles op zondag in en ‘meal prep’ gerechten voor de hele week. Doe dit minstens twee maanden, zodat je de kans krijgt om je mindset, kennis en kunde uit te breiden.

Heb jij tips voor goeie kookboeken met boodschappenlijsten? Ga naar Instagram @caroliene_alexandra en tag mij in een van jouw favoriete kookboeken!